Knaagdieren 

ier treft u een overzicht van de meest voorkomende knaagdieren en de schade die ze kunnen veroorzaken.

De Huismuis

Uiterlijk
De huismuis heeft een lichtbruine tot donkergrijze rug, de buik van de huismuis is lichter van kleur. De huismuis heeft een slanke bouw, spitse kop en grote oren. De staart is dun en even lang of langer dan het lichaam. De volwassen huismuis is 7 tot 10 cm lang en weegt ± 15 tot 30 gram.

Leefwijze
Huismuizen komen vooral in gebouwen voor, vaak boven plafonds. Huismuizen eten alles, bij voorkeur graan, peulvruchten en noten en zijn vooral ’s nachts actief. De uitwerpselen zijn 0,3 tot 0,8 cm lang en 0,1 tot 0,3 cm dik en vrij spits van vorm. Huismuizen nemen 3 tot 5 gram voedsel per dag op.

Schade
Huismuizen kunnen ziektekiemen verspreiden, voedselvoorraden bevuilen, knaagschade veroorzaken, en de rust verstoren.

De Bruine Rat

Uiterlijk
De bruine rat heeft meestal een grijsbruine rug. De buik is wat lichter, hier zijn allerlei kleurvariaties mogelijk. De bruine rat heeft een stevige bouw met een vrij stompe snuit, zijn oren zijn duidelijk zichtbaar. De staart van de bruine rat is iets korter dan zijn lichaam. De volwassen rat is 22-30 cm. lang en weegt ca. 500 gram. De uitwerpselen zijn stomp tot 2 cm. lang en 0,5 cm. dik.

Leefwijze
De rat kan uitstekend graven en zwemmen. Hij komt dan ook voor langs slootkanten, in ruigten, in riolen en mestputten, op afvalstortplaatsen, in gebouwen en kruipruimten. Vooral ’s nachts is de bruine rat actief. Het is een alleseter met een voorkeur voor het beste.

Schade
De bruine rat veroorzaakt bevuiling, knaagschade en de bruine rat is een overbrenger van ziekten (o.a. de ziekte van Weil) en paratyphus. Tevens kan de rat zorgen voor verspreiding van veeziekten: varkenspest, pseudovogelpest, trichinosis en de ziekte van Aujeszky e.a.

De Zwarte Rat

Uiterlijk
De rug en buik van de zwarte rat zijn blauwgrijs tot zwart, ook zijn er andere kleurvariëteiten mogelijk. De zwarte rat is slank, heeft een vrij spitse neus en grote oren. De staart is langer dan het lichaam. Het volwassen dier is 14 tot 23 cm lang en weegt ± 150 tot 250 gram.

Leefwijze
De zwarte rat is een uitstekende klimmer en springer, hij eet alles (voornamelijk granen). Hij leeft op hoge, droge plaatsen in gebouwen en aan boord van schepen. De uitwerpselen zijn spits van vorm, ± 1 cm lang en 0,2 a 0,3 cm dik. Ook heeft de zwarte rat loopsporen, onder andere veroorzaakt door buiksmeer.

Schade
De zwarte rat veroorzaakt knaagschade en bevuilt voedselvoorraden wat voedselvergiftiging kan veroorzaken. Tevens is de zwarte rat overbrenger van ziekten zoals pest.

N.B. Voor de zwarte rat geldt  er een meldingsplicht bij het ministerie van VROM. Desgewenst zorgen wij hiervoor.

Bestrijding

Voor de bestrijding van knaagdieren volgen wij (indien nodig) de hieronder genoemde stappen:

• Determinatie
• Detectie probleemgebieden
• Plan van Aanpak
• Bouwkundige aanpassingen (Versperren, afsluiten openingen, saneren begroeiing, etc.)
• Bestrijding door middel van vallen/voederdepots en/of lokaas
• Rapportage

Houtaantasters

Houtaantasters kunnen indien er niet deskundig en tijdig wordt ingegrepen voor aanzienlijke schade zorgen. Dit gaat vaak gepaard met een hoop ellende en hoge kosten. Hieronder treft u de meest voorkomende houtaantasters aan.

De Houtwormkever

Uiterlijk
De larve van de houtworm is vaalwit van kleur en kan tot 7 mm lang worden. Als de larve uit het hout wordt gepeuterd, kromt deze zich in de vorm van een komma. Ronde gaatjes met een doorsnede van 1 – 2 mm. duiden op de aanwezigheid van houtworm. Uit die gaatjes zijn de kevers gekomen die in grootte variëren van 3 – 6 mm. en gewoonlijk chocoladebruin van kleur zijn. De vorm is rond. De kop van het kevertje gaat grotendeels schuil onder het halsschild.

Leefwijze
De larven maken gangen, zowel in naald- als in loofhoutsoorten. Meestal wordt alleen het spinthout aangetast. Er bestaat een voorkeur voor hout, dat gedurende langere tijd in dezelfde positie blijft en enigszins vochtig is. Belangrijke aantastingen kunnen dus vooral optreden in vertrekken die weinig worden gebruikt.

Schade
De larven van de houtwormkever leven ca. 3 jaar in het hout, waar ze door hun vreterij aanzienlijke schade kunnen aanrichten.

De Huisboktor

Uiterlijk
De kevers verschijnen doorgaans van mei tot augustus en zijn 8 – 25 mm. lang. Ze zijn grijs tot zwart of ook wel donkerbruin van kleur. Op elke voorvleugel (dekschild) is een grijze vlek aanwezig. De kevers hebben lange draadvormige naar achteren gebogen antennes. De larven zijn cilindrisch van vorm en vaalwit van kleur. De kop is klein, de kaken zijn echter goed ontwikkeld. De maximale lengte van de larve bedraagt 24 mm. en de maximale breedte 7,5 mm. De verpopping geschiedt in het voorjaar.

Leefwijze
Kort na de paring legt het wijfje 140 tot 200 eitjes in naden en kieren van het hout. De larven, die na enige tijd uitkomen, boren zich in het hout en houden zich in het begin dicht onder de oppervlakte op. Naarmate ze ouder worden gaan ze dieper het hout in. In de winter houden ze zich in onverwarmde ruimtes stil in gangen en vreten niet of nauwelijks. Vooral in de zomer hoort men ze knagen.

Schade
De larven van de huisboktor, die meerdere jaren in het hout leven, tasten vooral het hout van schuren en huizen aan. In het bijzonder het dakbeschot en de dikke steunbalken van de daken. De schade kan zodanig zijn, dat de draagkracht van het aangetaste hout aanzienlijk wordt verminderd. Vaak worden dakconstructies aangetast, waarbij zelfs dikke balken in een aantal jaren nagenoeg geheel worden verpulverd. De huisboktor tast uitsluitend naaldhout aan.

Bestrijding

Voor de bestrijding van houtaantasters volgen wij (indien nodig) de hieronder genoemde stappen:

• Determinatie
• Detectie probleemgebieden
• Plan van Aanpak
• Bouwkundige aanpassingen (vervanging balken, etc.)
• Bestrijding door middel van impregnatie door gebruik van diverse produkten op olie of waterbasis en/of lokaas
• Rapportage

Insecten

Insecten zijn vaak een grote bron van ergernis en kunnen een hoop ellende veroorzaken. Denk maar eens aan de warme zomermaanden waarop wespen en vliegen uw eetlust kunnen bederven. Maar ook in huis kunnen insecten zoals motten, mijten en vlooien voor een hoop overlast zorgen. En wat te denken van kevers op al uw planten en gewassen of mieren die zich te pas en te onpas een weg naar uw huis weten te banen. Vooral in de food sectoren kunnen insecten hoge kosten met zich meebrengen door de schade die ze aanrichten. Hieronder worden twee minder bekenden nader toegelicht.

De Duitse Kakkerlak

Uiterlijk
De Duitse kakkerlak, de meest algemeen voorkomende soort kakkerlak in ons land is strogeel tot lichtbruin van kleur met twee zwarte lengtestrepen op het borstschild. Het volwassen dier is 1,1 – 1,5 cm. lang en gevleugeld.

Leefwijze
Behalve in woonhuizen kunnen Duitse kakkerlakken in onder meer bakkerij- en, levensmiddelenbedrijven, hotels, restaurants en ziekenhuizen, in grote aantallen voorkomen. Overdag houden ze zich schuil op donkere, warme vochtige plaatsen: in, achter en onder keukenkastjes, bij motoren van koel- kasten, onder plinten, in leidingkokers, in kieren naden, in badkamers etc.

Schade
Ze verspreiden een onaangename geur, die ook door levensmiddelen kan worden opgenomen. Duitse kakkerlakken zijn alleseters en voeden zich enerzijds met onze levensmiddelen, doch kunnen ook leven van dode dieren, uitwerpselen en afvalstoffen en kunnen dragers zijn van o.a. bacteriën en mijten. Mede omdat ze in aanraking komen met allerlei vuil, verslepen ze meststoffen en kunnen ze onder bepaalde omstandigheden ziekten overbrengen.

Het Papiervisje

Uiterlijk
Het papiervisje is een vleugelloos insect met een lengte tot ca. 12 mm. Het lichaam is bedekt met fijne schubben. Het papiervisje is grijsachtig van kleur en enigszins gespikkeld aan de rugzijde. Het insect heeft de vorm van een “worteltje” met twee lange antennes aan de kop en drie lange aanhangsels aan het achterlijf. Het kruipt met lange slangachtige bewegingen.

Leefwijze
Het papiervisje komt over het algemeen voor in verwarmde gebouwen. Het kan vrij gemakkelijk worden verward met het zilvervisje. Het papiervisje is lichtschuw en leeft overdag verscholen. De temperatuur om in te leven gaat bij voorkeur uit naar een temperatuur van 32°C – 38°C maar ook een temperatuur van 42°C wordt goed verdragen.

Schade
De papiervisjes kunnen aanzienlijke schade veroorzaken aan o.a. papier, behang, boeken, affiches, producten van synthetisch materiaal (kleding en wandbedekking) enz

Bestrijding

Voor de bestrijding van insecten volgen wij (indien nodig) de hieronder genoemde stappen:

• Determinatie
• Detectie probleemgebieden (verspreiding, bekijken waar de haard zich bevindt)
• Plan van Aanpak
• Bestrijding met milieuvriendelijke vallen (feromoon) en of bestrijdingsproducten (chemicaliën)
• Eventueel rapportage